Kαλημέρα.
Η απάντηση του ιατρού στις απορίες μας.
Δεν καταλαβαίνω το κείμενο. Στην πρώτη παράγραφο λέει ότι δεν πρέπει να αραιώνουμε την VG γιατί δεν φτάνει ποτέ 300 βαθμούς η θερμοκρασία της αντίστασης, στην 3η παράγραφο λέει ότι θα φτάσει 300 βαθμούς και θα παραχθεί ακρολείνη....
Η θερμοκρασία που πιάνει η αντίσταση έχει να κάνει με το περίσσιο ενέργειας που δεν χρησιμοποιείται αλλού παρά μόνο για την παραγωγή θερμότητας. Όταν καίμε το φυτίλι στεγνό η αντίσταση πυρακτώνεται. Πόση θερμοκρασία έχει εκείνη τη στιγμή? 400, 500, 600 βαθμούς? Με θερμογραφική κάμερα φάνηκε πάντως να ξεπερνάει ΑΝΕΤΑ τους 350 βαθμούς (δεν ανέφεραν ακριβή τιμή).
Από εκεί και πέρα, σημασία έχει που χρησιμοποιείται η ενέργεια που δίνουμε στην αντίσταση-φυτίλι. Όταν είναι στεγνό, δεν χρησιμοποιείται πουθενά και γίνεται θερμότητα. Όταν έχουμε υγρό, τότε η ενέργεια χρησιμοποιείται για την μετατροπή του υγρού σε αέριο. Η θερμοκρασία θα εξαρτηθεί από την θερμοκρασία που χρειάζεται το υγρό για να εξατμιθεί.
Από εκεί και πέρα, ο καλός αγωγός του ηλεκτρισμού απλά σημαίνει ότι το υγρό έχει μηδενική αντίσταση. Δεν αλλάξει κάτι σε αυτό, πέρα από το γεγονός ότι ένας κακός αγωγός ουσιαστικά σημαίνει ότι αυξάνει την συνολική αντίσταση (άρα θα μειώνει την ενέργεια).
Όσο αφορά την θερμοχωρητικότητα (heat capacity), αυτή είναι πράγματι υψηλότερη στο νερό, αλλά αυτό έχει περισσότερο να κάνει με τον ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας κατά την μετατροπή από υγρό σε αέριο, αφού παρόλη την αυξημένη θερμοχωρητικότητα πάλι η θερμοκρασία βρασμού είναι πολύ χαμηλότερη σε σχέση με την γλυκερίνη.
Για να αποφύγουμε λοιπόν τις υψηλές θερμοκρασίες (που οδηγούν σε παραγωγή ακρολείνης αλλά και φορμαλδεύδης) θα πρέπει να διαλύουμε την VG. Έτσι κι αλλιώς, έχω την εντύπωση ότι η VG είναι πολύ δύσκολο να χρησιμοποιηθεί αδιάλυτη, λόγω του υψηλού ιξώδους...